GEPASSIONEERD Kleurrijk illustreren

Op het eerste gezicht is Esmee Visser een rustig en gesloten meisje, maar haar werk is allesbehalve dat. Excentriek met felle kleuren en een vleugje humor. Zo omschrijft de 22-jarige CMD studente haar kunst. “Ik ben voor mijn rij instructeur bezig met een illustratie en daar gebruik ik zwart voor, omdat zijn auto zwart is. Eigenlijk baal ik daar wel van. Waarom heeft hij geen kleurrijke auto?!”

 

Tekst: Nadesty Landvreugd, Beeld: Nygel Libiee

 

Samen met haar vriend woont Esmee in het zuidelijke Tilburg. Aan de okergele muur hangt haar sprekende werk en boven in haar werkkamer is het zó vol dat de lijstjes de kast uitvallen. 

 

Hoe zou je jezelf omschrijven?

“Ik houd van rust, dat is ook te zien aan de plek waar ik woon. Ook ben ik ben creatief: ik geniet ervan om dingen te maken. Die twee werken goed samen. Ik heb weinig behoefte aan prikkels dus dan ga ik lekker thuis dingen maken.”

 

Waar is je passie voor tekenen ontstaan?

“Het begon op de basisschool. Ik denk dat ik altijd al degene was die iets kalms wilde doen en niet de behoefte had om altijd met de rest buiten te spelen. Niet dat ik geheel sociaal geïsoleerd was hoor, maar ik kon de rust heel erg waarderen. Ik ben ooit een keer gaan tekenen en nooit gestopt. Nu is het een deel van me geworden waar ik zoveel gekke dingen in kwijt kan. Op een foto is alles precies zoals je het ziet en als ik een tekening maak hoef ik nergens rekening mee te houden. Ik kan dan alles laten vliegen, want wat boeit zwaartekracht nou?” 

“Toevallig kwam ik laatst een oude map tegen bij mijn ouders gevuld met tekeningen van tien jaar geleden. Als ik terugkijk naar een tekening weet ik nog precies wanneer ik het heb gemaakt en met wie, het is een soort tijdmachine. Herinneringen komen zelfs eerder terug bij mij bij een tekening dan bij een foto.”

Wie is jouw ultieme inspiratiebron? 

“Er is een illustrator die ik echt gaaf vind, Floor Rieder. Het eerste boek dat ik van haar tegenkwam was ook meteen mijn favoriet: Alice in Wonderland. Haar werk is gedetailleerd met allemaal kleine grapjes, lekker vrolijk. Zij is stiekem mijn grootste inspiratiebron en ook de reden dat ik begonnen ben met het gebruiken van inkt (het illustreren van lijnen en vlakken met kroontjespen en inkt pot, red.) bij mijn werk. Soms moet ik wel oppassen dat ik haar niet nadoe.”

 

Wanneer zijn je illustraties echt geslaagd?

“Tijdens het proces zelf ben ik niet zozeer bezig met wat anderen vinden. Eerlijk gezegd staat mijn hoofd dan compleet uit en focus ik me puur op de lijnen. Uiteindelijk is mijn werk toch pas geslaagd zodra anderen het ook leuk vinden. Ik vind het leuk als er iets verwerkt zit in mijn werk waardoor mensen er langer naar kijken.  Ik ga niet voor een grinnik, maar een echte reactie. Dat onbewuste lachje.”

 

“Sommige dingen houd ik enkel voor mezelf. Bijvoorbeeld werk waar ik minder trots op ben. Wat je nu op mijn Instagram ziet, is het werk waar ik honderd procent achter sta. Misschien een beetje ijdel.”

 

Je kenmerkt je eigen werk als ‘illustraties met een vleugje humor’. Waar zit die humor in?

“In de gekke fantasie die in mijn hoofd zit.”

 

 

“Dit is bijvoorbeeld mijn eigen werk. Het is een croissant met een snavel, een kwoikssant. Het begint met een binnenpretje waarvan ik eigenlijk niet eens weet of mensen het zullen snappen. Achteraf vonden heel veel mensen het grappig en werd er gevraagd of ik het op een trui wilde drukken.”

 

“Vanuit de studie  CMD moedigen ze je aan om creatief bezig te zijn. Eerst was het tekenen vanuit huis en vorige winter hebben ze RISO-printers aangeschaft. Ik was al gauw verkocht. Het is een beetje uit de hand gelopen en nu heb ik  afgelopen semester bijna iedere week iets gemaakt.”

 

Begin dit jaar ben je begonnen met je eigen expositie. Wat was hier het thema van? 

“Voor het vak seminar mag je volledig je eigen project doen in de vorm van een expositie. Je doet onderzoek naar een passie en creëert hier een product bij. Hiervoor heb ik een prentenboekje gemaakt van dummy’s waar ik pagina’s vanuit mijn schetsboekje wilde laten zien, een soort dagboek. Ik heb het ruimschoots gehaald! Mensen gingen er echt voor zitten om in het boekje te bladeren.

Wat wil je uiteindelijk bereiken met je werk? 

“Het is echt mijn droom om een kinderboek te illustreren. Ik weet niet of het ooit gaat gebeuren. Nu heb ik een eigen versie gemaakt voor de expositie, maar het zou zo vet zijn als ik mee kon werken aan het verhaal van een schrijver. Het liefst ook een beetje gek, iets wat aansluit bij mijn werk.”

 

Voor welk boek zou je dan het liefst willen illustreren?

“Ik ben een echte Hobbit fan. Je hebt verschillende uitgaven en het wordt telkens opnieuw geïllustreerd. Ik vind die verhalen zo leuk. Die kleine wezentjes houden van gezelligheid en lekker eten. Ze waarderen de simpele dingetjes in het leven en dat is iets waar ik me erg in kan vinden.”

 

Ben je benieuwd naar meer van Esmees werk? De achterkant van het tijdschrift is haar illustratie! Neem ook zeker een kijkje op haar Instagram pagina: @esmeevisserillustratie