Klein Geluk

De herfst bekijk ik écht door een roze bril. In mijn ogen is de herfst mooi, lief, kwetsbaar, verdrietig, vreemd, warm, koud, groots, beangstigend, inspirerend. Eenzaamheid maar ook liefde. Alles in één. Geen ander seizoen brengt zoveel verschillende kleuren met zich mee als de herfst. Het is het seizoen waar ik als geen ander seizoen muziek, mensen, activiteiten, series en films aan koppel. Het jaargetijde waarin ik overspoel van inspiratie, ideeën en een overdonderend gevoel van liefde voor alles om me heen.

Tegelijkertijd kan de herfst me bijzonder rauw en kwetsbaar doen voelen. Het wordt vaak in één klap een stuk kouder buiten, er is een schaarste aan daglicht en momenten van eenzaamheid steken na de vrolijke en zonnige zomer weer hun koppie om de hoek. De situatie en tijd waarin we ons bevinden, doet daar nog een extra schepje moeizaamheid bovenop. Ik kan nogal een dromer zijn, maar in deze tijd van het jaar lijkt dat eerder in mijn voordeel te zijn dan tegen te werken. Van klein geluk moeten we het hebben. Juist nu.

Klein geluk is voor iedereen iets persoonlijks. Dat maakt het zo mooi. Voer er maar eens een gesprek over met je huisgenoot, vriendin, oma, broertje of buurman. Er zijn weinig dingen zo hartverwarmend als iemand horen praten over de simplistische dingen in het leven die van onvoorstelbare waarde zijn voor die persoon. En kijk eens om je heen.

Het is namelijk óveral. Je moet er echter je ogen voor openen. Wegzwijmelen bij de zoveelste aflevering van Gilmore Girls vanonder een dekentje, een kop koffie of thee die mijn handen opwarmt na een flinke wandeling met de hond. Filmpjes ‘van vroeger’ terugkijken op een regenachtige avond met het gezin. Een lief berichtje van een goede vriendin. De koude herfstlucht die langs mijn wangen strijkt en ze voorziet van een rode gloed, eindeloos veel potjes Rummikub met oma. Niets doen, kijken naar de vallende bladeren. En er echt oog voor hebben. Zondagmiddag. De kriebels in mijn buik die ik krijg als ik tegen het schemeren door de stad fiets en overal de lampjes aan zie springen en ruik dat de kachel wordt aangestoken. Het opzetten van een LP en luisteren naar prachtige stemmen van grandioze muzikanten waaronder Frank Sinatra, Stevie Wonder, Aretha Franklin, Sam Philips, Lionel Richie… Dat is herfst voor mij. En klein geluk.

Het komt voort uit simpele en misschien zelfs dagelijkse situaties, maar voelt groots. En eigen. De kunst is om te ontdekken waar jij blij van wordt. Waar jij kriebels van krijgt – de goede soort kriebels. En je soms te laten verrassen door hoe bijvoorbeeld het simpele verkleuren van de bladeren aan de bomen je doet voelen. Klein geluk overvalt je. En maakt het leven iedere keer weer een stukje kleurrijker.

Lisa Kroesen, hoofdredactrice

Fotografie: Geke Bosch