Bijzondere Bijbaan: Renaldo Korst

Het restaurant met de gouden bogen. We gaan er heen voor een snelle hap, een opbeurende schranspartij of een welverdiende late-night snack. Ons goede duurzaamheidsgedrag laten we dan even buiten de deur, want duurzaam, dat is de McDonald’s niet. Toch? McDonald’s werknemer en  journalistiek student Renaldo Korst (23) ziet dat toch anders. 

Tekst: Sanne Bakker, Beeld: Nygel Libiee

Renaldo is een vrolijke Zoetermeerder. Hij kletst makkelijk, al moet ‘ie af en toe even zoeken naar zijn woorden. Tegen de tijd dat we foto’s gaan maken, haalt hij een deel van zijn werkoutfit uit zijn tas: een donker grijs-blauw t-shirt met de welbekende goudgele M erop geborduurd. Renaldo heeft ook zijn petje meegenomen, maar die kan hij op het moment zelf niet meer vinden. “Mijn tas is gewoon zo vol”, zegt hij lachend. 

SEMI-DUURZAAM MANUSJE-VAN-ALLES

Ongeveer drie jaar geleden, in 2019, zette Renaldo voor het eerst zijn McDonald’s-pet op. “Ik deed dat jaar de VAVO,” begint hij zijn verhaal, “en moest dus nog drie vakken van de havo afmaken. Nou ja, je moet wat met je overige tijd. Dus ik dacht: laat ik eens een bijbaan zoeken. De McDonald’s in Zoetermeer sprak me simpelweg aan vanwege het uurloon en het was dichtbij mijn huis. Ik solliciteerde en kon meteen beginnen.” Tegenwoordig is Renaldo het manusje-van-alles; hij staat in de keuken, zorgt dat het restaurant schoon is en dat het afval op de juiste plek terecht komt. Op de vraag wat hij zo leuk vindt aan zijn werk, antwoordt hij – na een slok van zijn warme chocolademelk: “Het contact onderhouden met vaste gasten. Daar houd ik dan een praatje mee, lekker sociaal.”

Ik wijs naar zijn papieren beker. “Gooi je die straks wel in de goede afvalbak?” vraag ik. Renaldo knikt meteen stellig. “Ja, dat doe ik altijd!” Hij noemt zichzelf een ‘semi-duurzaam’ type. “Bij mij thuis scheiden we ons afval, zetten we niet onnodig het licht aan – wat zeker door de energieprijzen nu belangrijk is – en proberen minder water te verspillen. Ik douche nu bijvoorbeeld maximaal vijf minuten.” Hij grinnikt en biecht op dat hij vroeger “best wel heel lang douchte.” Een beetje beschaamd zegt hij: “Ik heb ooit wel eens een uurtje onder de douche gestaan.” 

KARTON EN KOFFIEDIK

Afval scheiden, het licht uit in kamers waar niemand is en maximaal vijf minuten douchen zijn de drie meest voorkomende duurzame alledaagse gedragingen van Nederlanders. In dat opzicht is de familie Korst dus lekker gemiddeld duurzaam, niks mis mee. Maar als Renaldo de deuren van zijn McDonald’s binnenstapt, hoe duurzaam is hij dan nog bezig? 

Voorafgaand aan het interview stuurde ik Renaldo de websitepagina Duurzaamheidsprogramma: Scale for Good van McDonald’s toe. Daarop beschrijft het bedrijf hoe het op vijf manieren de kans grijpt om een positieve bijdrage te leveren aan onder andere de milieu-uitdagingen van deze tijd. Het is immers “groot genoeg om het verschil te maken voor een betere wereld”, waar Renaldo het absoluut mee eens is. We nemen in willekeurige volgorde de aspecten van het programma door, waaronder ‘In actie voor het klimaat’ en ‘Afval verminderen’ en ik vraag Renaldo of deze strevens te merken zijn in de praktijk. Hij verrast zichzelf met zijn antwoorden; McDonald’s blijkt duurzamer dan wij allebei oorspronkelijk dachten. “Ik kan eigenlijk best een aantal voorbeelden geven. Er zijn recentelijk een aantal elektrische laadpalen geïnstalleerd op de parkeerplaats en om voedselverspilling tegen te gaan maakt de keuken elke dag een berekening – of eigenlijk een soort voorspelling – van hoeveel burgers er die dag besteld gaan worden. Daarmee kan worden voorkomen dat de keuken teveel van tevoren klaarmaakt.” 

“Ook zijn we altijd heel secuur in het scheiden van afval: oud frituurolie wordt apart gezet, al het karton gaat in één bak, het koffiedik van het McCafé wordt los weggegooid en zelfs de lege slagroombussen worden apart bewaard. Oh, en er is natuurlijk een aparte prullenbak voor plastic. Daar hebben we echt een hoop van.” Renaldo pauzeert zijn verhaal heel even en zegt dan: “Ik denk wel eens: jeetje, dit is écht heel veel. Maar ja… Hoe moet je bijvoorbeeld de kipnuggets anders vervoeren? Los in de vrachtwagen is niet zo fris…” 

Een derde aspect van het duurzaamheidsprogramma, ‘Een duurzaam menu’, is tegenwoordig te zien aan het uitgebreide vegetarische aanbod – de McPlant, de Veggie McChicken en de Veggie McWrap. Renaldo vindt dat “een hele goede zet. Steeds meer mensen eten minder vlees en daar moet je als restaurant natuurlijk op inspelen.” Zelf heeft hij nog geen vegaburger geprobeerd en zegt eerlijk: “Ik ben als echte vleesliefhebber nog een beetje huiverig.”

NÉT TE PROGRESSIEF

Vóór dit interview had Renaldo nog nooit gehoord van het duurzaamheidsprogramma, en vindt dat eigenlijk een beetje vreemd. Heel gek is het niet, aangezien er nooit direct aandacht aan wordt besteed op de werkvloer. De manager houdt bijvoorbeeld nooit een praatje over het thema. “Ik zou bijvoorbeeld best een training willen volgen waarin je leert hoe je nog duurzamer aan de slag kan gaan”  zegt Renaldo. “Zeker in deze tijd waarin we nog meer op ons afval en energie- en watergebruik moeten letten.” Volgens de opgewekte journalistiek student is er dus nog genoeg ruimte voor verbetering. Zeker omdat hij nog niet een enorm verschil ziet tussen het duurzaamheidsbeleid van 2019 en nu. Heel snel verwacht hij die verbetering echter niet te zien. Hij legt dat uit met een simpel voorbeeld: “Ik zie in Zoetermeer steeds meer zonnepanelen op de daken, maar dat is echt nog nét even iets te progressief voor de Zoetermeerse McDonald’s.”