Gotu Jim

In plaats van de overweldigende podiums waar de muzikant Gotu Jim normaal gesproken op staat, hebben wij nu afgesproken in het rustige Erasmuspark. De zon schijnt over het park en het is één van de eerste warme dagen van het jaar, ofwel het festivalseizoen en feesten tot de zon opkomt kan weer beginnen. Iets waar Gotu Jim genoeg ervaring mee heeft en waar wij alles van willen weten. Koningsdag en Bevrijdingsdag zijn net achter de rug en dit jaar heeft Jim kunnen genieten van de andere kant van het podium, waar hij ook  graag staat.

 Tekst: Nadesty Landvreugd en Evy Rijshouwer, Beeld: Nygel Libiee

EEN GROTE WAAS

Klaar voor de zonnige festivaldagen komt Jim met een perfecte festivalbril van Chanel aangelopen. De agenda voor komende zomer staat al klaar voor hem, waaronder Pukkelpop in België. Hij geniet ervan als alles goed verloopt tijdens een show. “Ik vind het sowieso heel leuk om mijn eigen muziek heel hard over de boxen te horen en dat dan zelf te zingen. Daarnaast hou ik ervan om het publiek enthousiast te maken, daar krijg ik heel veel energie van. Het leukst aan optreden vind ik dat je na afloop vol positieve energie zit.” 

Het liefst treedt Jim op bij festivals waar hij zelf ook graag heen gaat. Hij zou nog eens een eigen show willen op Into The Great Wide Open en Wildenburg. Terugkijkend naar alle optredens die Jim heeft gegeven, vond hij het optreden tijdens Lowlands 2022 het ziekst: “Alles klopte daar gewoon. Alles wat ik had bedacht kwam ook uit. Daarnaast waren er ook allerlei dingen die ik niet had verwacht die goed uitpakten. Ik had bijvoorbeeld bedacht om te crowdsurfen en vervolgens als afloop te verdwijnen in de menigte. Uiteindelijk werd ik de hele tent uitgedragen.” Naast het feit dat Jim deze show heel goed vond verlopen, was het ook heel intens. Als hij eraan terugdenkt, is het één grote waas. “Er zijn op dat moment zoveel prikkels, waardoor eigenlijk alles een beetje verdwijnt. Dat is wel jammer, want ik had er liever nog net wat meer van willen genieten.” 

Zelf gaat Jim ook graag naar festivals als bezoeker, maar daar heeft hij niet zo’n strakke agenda voor. Het verloopt nu allemaal wat spontaner: “Vroeger was ik heel erg van het plannen waar ik heen zou gaan. Dat heb ik nu helemaal losgelaten.” Best veel vrienden van Jim draaien door heel Nederland, waardoor hij ook vaak mee gaat. 

ONTSNAPPEN AAN STRESS

Jim vertelt dat zijn nieuwsgierigheid voor feesten en festivals minder is geworden, want geen enkele ervaring zal hetzelfde zijn als zijn eerste twee festivalseizoenen. Dat wil niet zeggen dat hij niet meer naar feesten gaat, alleen heeft hij nu een heel hoge standaard: “Ik zoek naar en hoop altijd op een moment waarin de dansvloer en de dj perfect op één lijn liggen. Dat je echt niks anders kan dan dansen, maar dat gebeurt niet zo vaak.” Wanneer dit wel voorkomt, is Jim niet naar huis te slaan.

Ondanks dat niet ieder feest zo’n perfect moment heeft als dat Jim zou willen, is feesten wel belangrijk voor hem om te ontsnappen aan stress. “Als ik naar een goed feest ben geweest, dan heb ik altijd de volgende dag een soort reset van m’n mind. Ik bedenk me dan: ‘Dit is nu gebeurd, ik moet nu even rustig aan doen.’ Ik kan dan even alles  loslaten.” Hij gaat nog steeds veel uit, maar hij gaat minder vaak tot zeven uur ’s ochtends door. Ook al heeft hij soms wel uitschieters.

FUCKED UP

Dat Jim de feestcultuur goed kent van zowel op het podium als de dansvloer ervoor wordt wel duidelijk. Ook zijn nummers laten er geen gras over groeien.  Met lyrics als: “Ik wil zwemmen in champagne” “Iets met drugs en rode wijn” . Het wil alleen niet zeggen dat deze ervaringen komen door ieder weekend eraf te gaan. Sterker nog, hij heeft nooit een fase gekend waarin hij ieder weekend tot het gaatje ging. Zo legt hij uit: “Het zijn altijd verhalen uit mijn eigen leven. Het is alleen niet dat je per sé iedere week fucked up in een hoekje moet liggen om deze verhalen te maken. Het werkt ook helemaal niet om jezelf ieder weekend helemaal naar de tering te helpen. Het zijn de momenten die sick zijn, die neem ik mee.”

Toch gaan zijn nummers wel vaak over drugsgebruik, alleen ziet hij dit meer als de rode draad van zijn laatste album ‘Niet Geslapen Wel Gedoucht’. “Ik heb zeker voor mijn laatste album het onderwerp drugs gebruikt als een leidraad. Terwijl het voor mij daar helemaal niet over gaat. Voor mij zijn de onderliggende boodschappen die ik vertelde belangrijke elementen. Het is een stijlkeuze van mij geweest om bepaalde dingen zo op mijn laatste album te vertellen.” Het onderliggende onderwerp gaat voor Jim vooral over de verlorenheid van deze generatie: “We leven nu in een soort van wereld waarin alles fucked is. Het gaat over liefde, alleen zijn, jezelf leren kennen en het opzoeken van grenzen. Dat is voor mij meer het thema en het is aan de luisteraar om dat er wel of niet uit te pikken.”

Hij weet nog niet waar hij zijn toekomstige muziek over zal schrijven. “Ik heb nog een heel leven voor me.” Voor nu zegt hij: “Ik ben nog steeds jong, dus ik denk dat ik dit nog wil proberen vast te houden.”

RARE SHIT

Er zijn momenten geweest tijdens het feesten waarin Jim zijn grenzen heeft opgezocht en zich afvroeg of hij er ooit nog uit zou komen. Vooral bij het gebruik van psychedelica. “Als je ergens mentaal helemaal in vast komt te zitten, voelt het altijd weer als een overwinning zodra je er weer uitkomt.” 

Op de plekken waar hij komt heeft hij vaker opgemerkt dat hij niet de enige is die de controle kan verliezen. En dit kan soms erg ver gaan. “Ik heb rare shit gezien..”, vertelt Jim met een serieuze ondertoon. “Mensen die in hun broek hebben gescheten en als het ware half out op de grond liggen met poep op hun rug. Of anderen die in speed psychoses zijn beland.” Dit zijn dingen die hij ook naast de mooie momenten opslaat en door vertaalt in zijn muziek. 

EEN GEGARANDEERDE MENTALBREAKDOWN 

Ook de artiest zelf kent zo zijn dieptepunten tijdens het uitgaan. “Er is altijd een moment waarop ik denk dat ik te ver ga en naar huis moet,” vertelt hij. “Een moment waarop ik mezelf afvraag wat ik nou eigenlijk aan het doen ben met m’n leven. Ik heb dit niet onder controle en probeer dan tegen mezelf te zeggen dat er niets aan de hand is.” Hij geeft aan dit gevoel altijd gekend te hebben en dat het niet per sé iets slechts hoeft te zijn. Na zo’n mental breakdown wordt hij  als het ware wakker geschud en kan hij alles op een rijtje zetten. 

De beslissing om na zo’n situatie naar huis te gaan, neemt hij gemakkelijker dan de mensen om zich heen. “Zij kunnen echt doorgaan tot er eigenlijk niet meer door te gaan valt. Ik wil doorgaan tot het nog gezond is.” Op een gegeven moment gaat het niet meer beter worden, volgens Jim. De avond heeft op dat moment zijn hoogtepunt bereikt. Veel mensen in zijn omgeving kennen dit gevoel niet. Waarschijnlijk doordat ze niet alleen willen zijn of slapen. “Ze zijn bang om alleen in bed te liggen of terug te gaan naar de shit waar ze mee zitten.” 

ALLES ERUIT HALEN

‘Je moet gewoon je leven leven en eruit halen wat erin zit’, zijn woorden waar de muzikant bij leeft. Zelf denkt hij dit aardig onder de knie te hebben, maar zeker niet altijd. “Soms heb ik gewoon FOMO naar shit. Mijn vriendin heeft dat helemaal niet dus die houdt me een beetje thuis. De volgende dag word ik weer fris wakker en denk ik: ‘Fuck, het was inderdaad een goed idee om niet te gaan.’ Dan bel ik mijn vrienden en blijkt dat het feest eigenlijk dooi was.” 

Als het over werk gaat, haalt hij wel altijd alles eruit. “Een acteerklus zou ik ook kunnen aannemen. Je moet het gewoon allemaal een keer doen om te weten of het bij je past.”

Zelfs studeren is iets wat hij ooit weer zou kunnen oppakken. “Het lijkt me heel vet om nog een keer een master in het buitenland te doen. Ergens op een universiteit tussen de nerds die zaterdagochtend om negen uur ‘s avonds studeren.” Hij benoemt hoe het jaren geleden zijn plan was om naar Canada te gaan en dat hij dit heeft opgezegd voor zijn carrière. 

TOEKOMST CARRIÈRE 

Zijn laatste album is pas drie maanden uit en hij is al volop bezig met het maken van nieuwe muziek. Iets wat, naar zijn zeggen, een uitgebreid proces is. “Ik moet eerst heel veel muziek hebben gemaakt, voordat ik iets uitbreng. Voor mij is het heel belangrijk dat als ik iets uitbreng, ik honderd procent zeker van mijn zaak ben en dat het iets is wat ik wil laten horen.” Op deze manier is hij bestand tegen kritiek vanuit de buitenwereld: hij heeft voor zichzelf al helder gemaakt dat de sound is die hij vet vindt. Dat moment van overtuigen is alleen wel veel zoekwerk, maar dat is ook weer iets waar de artiest van geniet. “Je weet het niet goed tot het moment dat je het wel weet. Hetzelfde met mijn laatste album, er is een moment geweest waarop ik dacht: nu zit ik op het juiste spoor. Vanaf dan is het een kwestie van de gaatjes invullen.”  Daarbij wil de artiest enkel mensen om zich heen die net zo kritisch zijn op zijn muziek als hij.  ‘’Je wil niet dat mensen een hand boven je hoofd houden en zeggen dat iets goed is, maar eigenlijk niet echt een mening hebben.”

NIEUWE DINGEN

Jim komt terug op Lowlands van het afgelopen jaar. “Dat was mijn eerste show waaraan ik nieuwe dingen heb kunnen toevoegen. Zo hebben we veel aandacht besteed aan zieke outfits en was er een lichtman. Eerder was hier nog geen budget of ruimte voor. ” 

Een uitgebreide show met een band, dat is waar Jim naartoe werkt. Hij heeft het over een kunstenaar die helpt bij het ontwerpen van iets groots. “Een installatie die je meeneemt op tour of op het podium en daar een hele wereld omheen bouwen: dat is mijn doel.” Hier wil hij persoonlijk een team voor uitkiezen. “Het is gaaf om te zien dat als je iemand een opdracht en de vrijheid geeft iets voor je te maken, er iets uitkomt waar ik zelf nooit op zou komen. Je ziet dan hoe iemand jouw werk interpreteert en dit kan ook weer voor nieuwe inzichten zorgen.” Dit motiveert Jim en zorgt ervoor dat de artiest nog lang niet van de vertrouwde podia is af te krijgen. Als het aan hem ligt, beloven zijn shows in de toekomst alleen maar spectaculairder te worden.