Bijzondere Bijbaan: Britt Engel

In de rubriek Bijzondere Bijbaan gaan we met studenten in gesprek die naast hun studie tijd besteden aan een tof project, ongewone baan of interessant vrijwilligerswerk. Deze keer spreken we Britt Engel (24, CMD) over het maken van haar eigen documentaire, waar ze op vrijwillige basis driekwart jaar aan werkte. 

Hoe ben je terechtgekomen bij het vrijwilligerswerk dat je hebt gedaan?

“Tijdens mijn studie was ik op zoek naar iets om ernaast te doen. Ik had wel het gevoel dat ik mijn creativiteit kwijt kon, maar ik had nog tijd over. Toen kwam ik een vacature tegen op Instagram voor de NJR (Nationale Jeugdraad), zij zochten naar creatieve mensen voor een vrijwilligersproject. Ik ben in een groepje terechtgekomen met Juul, met wie ik uiteindelijk de documentaire heb gemaakt. Eerst hebben we een klein project gedaan, dat was een korte documentaire van twintig minuutjes. Een maand later kwam Juul met het idee voor een documentaire over een vrouw die ze kent. Ze vroeg of ik daar met haar aan wilde werken. Toen ben ik daar eigenlijk helemaal ingedoken!”

Hoeveel tijd heeft dat je uiteindelijk gekost?

“We hebben het echt zwaar onderschat. Er zat veel meer tijd in dan verwacht. Ik dacht: ‘dat doe ik misschien een middagje in de week naast mijn studie’. Uiteindelijk hebben we de tijd niet zo goed ingedeeld en hebben we heel veel in de laatste weken moeten doen, die trouwens in de zomervakantie vielen. We zijn begonnen in december en waren in september helemaal klaar. Tijdens het filmen kwamen we er soms achter dat we niet goed wisten wat we aan het doen waren, toen moesten we opnieuw op een rijtje krijgen wat we eigenlijk wilden vertellen. Uiteindelijk is het écht goed gelukt. We zijn ontzettend blij met het resultaat. Ik heb me tussendoor wel eens bedacht: ‘waarom doen we dit nog, het is vrijwillig, vinden we dit nog wel leuk?’”

Wat was je drive om deze film te maken?

“Ik vond het een ontzettend tof verhaal om te vertellen. Het gaat over een kunstenares die dingen op een heel eigen manier ziet. Ze is bij kunst terechtgekomen op een moment waarop je het helemaal niet zou verwachten. Daar ga ik niet teveel over verklappen hoor! Ik had er heel veel vragen bij. Het was voor mij zo’n ‘gek’ verhaal omdat het heel onlogisch lijkt. ‘Andere mensen willen vast ook meer over dit verhaal weten’, dacht ik. Daarnaast paste het mooi in mijn portfolio. Ik zag het een beetje als een avontuur samen met Juul: we konden samen op onze bek gaan en daar toch nog wat moois van maken.” 

De film is inmiddels al in première gegaan. Vertel, vertel!

“We zijn uiteindelijk in première gegaan bij Studio/K, een filmhuis in Amsterdam. Dat was echt supervet, een heel cool gebouw. De dag van de première was onwijs stressvol. We regelden alles zelf. We hebben uiteindelijk ook bijdragen gevraagd aan de bezoekers, in de trant van: geef wat je kwijt kan, want het is vrijwillig gemaakt. We wilden het graag nog insturen naar filmfestivals. Dat kost geld en dat hadden we niet. We hadden geen subsidie aangevraagd omdat dat gewoon heel veel gedoe is. Daarbij wisten we niet precies hoe de film zou worden en wat we zouden gaan maken. Het was heel vet om de documentaire uiteindelijk in de bioscoopzaal te zien. Heel gek ook. Ik heb er echt met een wazige blik naar gekeken. Hij is ook vertoond bij Filmcafé Utrecht. Er mochten toen tachtig mensen komen kijken, het was helemaal uitverkocht. Er waren zelfs mensen van de basisschool aanwezig die ik niet eens meer echt kende. En veel onbekenden. Dat was heel leuk.”

Hoe nu verder?

“We hebben de documentaire nu net opgestuurd naar zo’n acht filmfestivals die ook echt te maken hebben met het thema van de film.”

Zijn dat allemaal Nederlandse festivals?

“Nee! Eén in Nederland en verder hebben we het opgestuurd naar andere landen, zelfs buiten Europa. Zo ook naar Los Angeles. Ik zou het zó cool vinden als onze film daar vertoond wordt! Als het tegen die tijd weer kan, ga ik er absoluut heen. We hebben ‘m ook opgestuurd naar Brussel, Lyon, Griekenland… Erg spannend.”

Zou je nog een keer zoiets vrijwillig willen doen?

“Ja, ik denk het wel. Ik heb nu een realistischer beeld van hoeveel tijd ik erin zou steken en wat ik er dan dus nog naast kan doen. Ik zou dan wel op zoek gaan naar fondsen of iets dergelijks waar ik geld vandaan kan halen. Dat hebben we nu niet gedaan, maar dat zou ik in het vervolg wel doen.”

Wat heb je allemaal geleerd de afgelopen maanden?

“Heel concreet heb ik geleerd erg georganiseerd te zijn, al helemaal rondom editen is dat echt een vereiste. Harde schijven gaan kapot, altijd zorgen voor back-up! Organisatie is héél belangrijk. We hebben veel hulp gehad van mensen om ons heen. Zo heeft iemand ons geholpen met sounddesign en audiomixen, want dat snapten wij niet. Mensen om je heen die je kunnen helpen, heb je dus wel nodig. Over mezelf heb ik geleerd dat ik echt ontzettend hard kan werken aan één ding en dat ik daar echt voor kan gaan.”

Raad je het andere studenten aan om zoiets naast de studie te doen?

“Ik denk dat mensen soms een beetje vastzitten in de gedachte om vier jaar te studeren en dan klaar te zijn. Ik heb hier qua leerproces net zoveel aan gehad als aan twee studiejaren denk ik. Voor mij heeft het onwijs veel bijgedragen aan mijn ontwikkeling, dit project is zó nuttig geweest!”

Tekst: Lisa Kroesen, Beeld: Geke Bosch