Gekke Gerda

Ik word wakker, wrijf het laatste beetje slaap uit mijn ogen en schud de deken van me af. Zodra ik heb geconstateerd dat ik weer volledig bij kennis ben pak ik mijn telefoon om te kijken wat de dag te bieden heeft. Na een kort bezoek aan Spotify, voor wat muziek, scroll ik over Facebook. Ik kom langs kattenfilmpjes, een leger aan advertenties en een talrijke verzameling aan recepten. Net op het punt dat ik heb besloten dat ik dit geneuzel nog even aan mij voorbij laat gaan valt mijn oog op iets merkwaardigs. 

Onder een post van een niet nader te noemen krant over de vluchtelingenstroom vanuit Afrika reageert ‘keyboardwarrior’ Gerda het volgende: “Torpederen die handel… Europa is al voldoende ontwricht.” Wat een misselijk mens. Waarschijnlijk is dit er een van hetzelfde soort dat tijdens spitsuur even dubbel wil checken of ze echt 20 cent korting heeft gekregen op de krentenbollen.

Ik ben het inhoudelijk niet met Gerda eens, maar dat is een hele andere discussie. Waar ik me momenteel nog veel meer aan erger is het feit dat we altijd en overal een mening over moeten hebben. Deze delen we vooral wanneer het om een ergernis gaat. Waarom? Komt dat voort vanuit onze luxe positie? Is Gerda echt bang dat de lokale supermarkt binnenkort alleen nog halal vlees verkoopt of haar dochter geen broek meer kan dragen? 

Gerda’s profielfoto laat een kortpittige dame zien die ergens tussen de leeftijd van mijn moeder en oma schippert. Op het oog een lieve vrouw, zo eentje die vier dagen voor je verjaardag vast een kaartje stuurt en haar hand niet omdraait om het licht van je fiets uit te zetten. Gerda is geen einzelgänger, in de reacties wordt ze massaal bijgevallen door de halve huishoudbeurs. 

Het zijn niet mijn zorgen, maar goed als er een groep in Nederland is die wel met dit beeld rondloopt moeten we dat serieus nemen. Niet online, maar gewoon lekker aan de koffietafel. Net op het moment dat ik al met een been uit bed ben hoor ik Sticks, een van mijn favoriete artiesten, door de speaker van mijn telefoon. Niet zomaar een tekst, maar eentje die de spijker op zijn kop slaat: “Gekke Gerda, je wilt te graag. Gekke Gerda, het is beter dat je chillt vandaag.”