Gepassioneerd Scouting

Joost Meily (20) is tweedejaars student Journalistiek en heeft ons uitgenodigd om op het schip,  ‘Cornelia’, van zijn scoutinggroep te komen kijken. Wanneer we op het afgesproken adres in Vlaardingen aankomen, kijken we onze ogen uit. Het is een prachtig groot schip uit 1909 van zeeverkennersgroep ‘De Geuzen’. 

“Dit schip is eigenlijk tot en met de jaren zeventig echt bewoond geweest. Daarna heeft de scoutinggroep het gekregen en toen hebben de eigenaren er zelf nog een tijdje op gewoond. Vanaf de jaren 80 is het echt een clubhuis geworden.” Vanuit het roef (het woongedeelte van het schip, red.) lopen we een smal trappetje op. Een stuk verderop komen we bij de stuurhut uit. “Voor een groot deel is het schip nog in originele staat, afgezien van de nodige opknapbeurten en een nieuw likje verf. Het roer is nog helemaal authentiek.” Het stuur is zeker net zo groot als een forse autoband. “Meestal stuur je met je voet, aangezien het zo’n enorm roer is. In je benen zit toch vaak net wat meer kracht dan in je armen”, legt Joost uit.

TIEN JAAR

Eenmaal binnen in het schip gaan we in het lokaal van de ‘Dolfijnen’ zitten, de groep waar Joost leidinggevende van is. De ruimte hangt vol met vlaggen en het logo van de groep prijkt trots aan de muur. Leidinggevende wordt je niet zomaar, daarvoor moet je al wel een tijdje op de survivalsport zitten. “Ik zit nu zo’n tien jaar op scouting, de helft van mijn leven. Mijn zusje ging een keer kijken bij een vriendinnetje van haar dat op scouting zat en was daar heel positief over. Ik ben toen met mijn zusje mee gaan kijken en ik vond het ook gelijk super leuk. Sindsdien ben ik niet meer weggegaan.” Dat is eigenlijk niet helemaal waar, bedenkt Joost zich: “Ik heb een hele tijd in Schiedam op scouting gezeten, daar begon ik als landscout. Daarna werd ik ‘wilde vaart’, dat is een hogere groep waarbij je het water op gaat. Vorig jaar ben ik daar gestopt, een heleboel vrienden stopten daar ook en toen was de lol er wel vanaf. Daarna ben ik hier in Vlaardingen leidinggevende geworden.”

“Het kost veel tijd, maar je krijgt er ook veel voor terug”

SAMEN

Joost weet nog dondersgoed waarom hij zo graag op scouting wilde. “Je bent eigenlijk steeds met van alles bezig. Je bent heel veel buiten en hebt echt met allemaal verschillende dingen te maken. Het belangrijkste is dat je veel samen doet. Scouting is eigenlijk gebaseerd op een sociaal aspect. Je komt hier als zeven- of achtjarig kind bij en dan ken je vaak nog niet veel mensen. De meeste kinderen doen er dan nog een andere sport of activiteit naast en scouting is dan echt de verbindende factor.”

IMAGO

Dat er over het imago van scouting altijd een beetje lacherig wordt gedaan, kan Joost beamen. “Scouting heeft natuurlijk ook een redelijk knullig imago, dat er meestal alleen sukkeltjes op zitten. Maar dat is helemaal niet het geval. Je kan eigenlijk ook niet precies categoriseren wat voor mensen er op scouting zitten. Alhoewel, ik zit er nu natuurlijk al een tijdje op en denk dat ik bijna wel kan aanwijzen wie er wel of niet op zouden kunnen zitten. Aan de andere kant ook weer niet, omdat er altijd mensen tussen zullen zitten van wie je het niet verwacht.” Dat er zo’n imago aan vastzit, stoort Joost eigenlijk niet zo erg. “Het is wel zonde, want het kan je zóveel brengen in je ontwikkeling. Ik zou iedereen aanraden om op zijn minst een keer te kijken hoe het er bij een scoutinggroep aan toegaat.”

VAST OP ZEE

De scoutinggroep houdt zich met diverse activiteiten bezig, niet alleen in Vlaardingen, maar ook in de rest van het land. Vooral als er iets misgaat, kan dat heel spannend zijn. “We zijn weleens vast komen te zitten op zee, middenin een storm met windkracht acht of negen. We zaten toen in een redelijk klein zeilbootje en het lukte ons niet om tijdens de storm terug te zeilen. We hebben dit tot twee uur ’s nachts geprobeerd en zijn toen in een jachthaven gaan liggen. Daar hebben we een nacht onder het zeil geslapen. De volgende dag heeft een groter schip een windblokkade voor ons gemaakt, waardoor wij naar ons eigen schip terug konden zeilen. Dat was toch wel een spannende ervaring, dat vergeet je nooit meer.” 

Dat scouting een grote toevoeging is aan het leven van Joost, is wel duidelijk. “Als ik nu terugkijk op hoe ik sinds scouting ben veranderd, zet dat me wel aan het denken. De mensen met wie ik omga en de dingen die we hier doen hebben me veel geleerd, ook over mezelf. Het kost veel tijd, maar je krijgt er ook veel voor terug.”

Tekst: Lizzy-Ann van Dijk, Beeld: Geke Bosch