Bijzondere hobby: Platen verzamelen
Tekst: Cristian Turien, Beeld: Emanuelle Deckers
De Belgische Kobe Luijten (22) is in augustus 2021 naar Nederland gekomen om journalistiek te studeren. Samen met zijn kledingkast en bed kwam er nog iets mee naar zijn Utrechtse studentenkamer: een forse collectie vinyl platen.
Terwijl we samen door de Utrechtse platenwinkel “Plato” lopen, verteld Kobe over zijn collectie: “ik denk dat ik ondertussen al wel ongeveer 40 platen heb. Ik begon met ze te verzamelen toen ik achttien was, ik vond de platen zelf erg mooi en het gevoel van een fysieke plaat te draaien in plaats van op play te drukken is een heel fijn gevoel”
“Ik heb niet echt een favoriete soort platen, de meeste platen die ik heb zijn van de artiesten waar ik op dat moment het meeste naar luister. Ik heb bijvoorbeeld een Little Simz plaat thuis, ik ben heel erg fan van haar dus het is ook leuk om dan een fysieke plaat van haar te draaien.”
Terwijl we samen op zoek zijn naar een leuke nieuwe plaat, vertelt Kobe over zijn tijd in België: “Thuis verzamelde ik ook al best veel platen, ik heb bijvoorbeeld een aantal StuBru platen, dat zijn platen van de grootste hits die ooit op Studio Brussel zijn gespeeld. Ik vind het altijd erg leuk om te horen wat ze bijvoorbeeld in de jaren 80 luisterden. In België had ik toch wel een veel kleinere collectie. Toen had ik nog ongeveer 15 platen. Het aantal is wel heel erg gestegen sinds ik in Nederland ben.”
Soms mist Kobe België nog wel, al helemaal de platenwinkels: “Soms als ik te lang in Nederland ben geweest moet ik echt terug naar Hasselt, waar ik vroeger woonde. Mijn Ouders wonen daar nog steeds en ik vind echt dat de platenwinkels in België beter zijn. Daar is toch wel meer keuze en zijn de winkels vaak wat gezelliger, hier zijn het vaak chagrijnige oude mannen die alleen maar verkopen waar zij zelf naar luisteren. In België is het vaak veel sfeervoller en kan ik daar soms wel uren rondhangen voordat ik er verveeld van raak.”
Ieder voordeel heeft zijn nadeel en de Belgische platenwinkels zijn daar geen uitzondering op: “Ook al zijn de winkels daar veel beter, het was wel echt nodig om naar Utrecht te verhuizen. Ik had al een jaar journalistiek gestudeerd in België en het niveau ligt daar wel echt lager. Dus ook al is het jammer, het was wel een goede keuze om de platenwinkels achter te laten.”
Nu hij al een jaar in Nederland is, is zijn perspectief over platen, en Nederland, behoorlijk veranderd; “vroeger dacht ik wel dat Nederlanders heel onvriendelijk en gierig zouden zijn, en dat het lastig zou zijn om nieuwe vrienden te maken op school. Gelukkig is dat niet waar, alhoewel ik wel veel betaalverzoeken krijg. Gelukkig he ik veel vrienden kunnen maken op school en heb ik ook een paar andere mensen gevonden die platen verzamelen. Het is dan ook erg leuk om samen met hen naar platen te luisteren en te praten over welke platen we al hebben en welke we nog willen hebben.
Kobe heeft gelukkig buiten school ook veel te doen in Utrecht: uitgaan, borrelen in de Hideout en zijn vrienden uit België uitgebreide rondleidingen geven in Utrecht. Ook is hij van plan zijn collectie nog substantieel uit te breiden