Hoe overleef ik… een saai feestje?

Iedereen heeft het vast weleens meegemaakt: een regelrecht ‘flop fuif’. Te weinig bier, flauwe muziek en al met al een dooie boel. Hoe overleef je – of eigenlijk: hoe voorkom je – zo’n saai feestje? Zalua Tulizeo (20) en Eva Zwanenburg (22) geven een kijkje in de keuken bij de feestcommissie van MAD, de studievereniging van CMD. 

Tekst: Sanne Bakker, Beeld: Nygel Libiee

Van henzelf voorstellen tot foto’s maken: de CMD-meiden stralen één en al vrolijkheid uit. Ze dragen kleurrijke kleding die hun persoonlijkheden perfect matchen.

VRIJHEID

Eva zit sinds dit schooljaar bij de feestcommissie, maar daarvoor had ze al bestuurstaken bij de studievereniging. Zalua organiseert nu anderhalf jaar evenementen voor MAD en vindt het net als haar collega ontzettend leuk. “Anders zaten we hier niet”, grinnikt ze. 

“Ik denk dat iedereen wel eens op een feestje komt en een beetje teleurgesteld denkt: oh, ik had dit anders aangepakt,” zegt Eva. “Ik had dat ook vaak, maar nu kan ik het gewoon lekker zelf doen!” Zalua knikt instemmend. “We hebben gelukkig heel veel vrijheid daarin en genoeg opties om écht goede feesten te organiseren, van thema tot locatie.” Het leukste feest dat Eva en Zalua tot nu toe samen hebben georganiseerd is het Halloweenfeest van vorig jaar. “Tweehonderd vijfentwintig man in The Basement in Utrecht, helemaal uitverkocht!” vertelt Zalua enthousiast. “Iedereen was verkleed; het was een razend succes.” 

CONFETTIKANON

Maar hoe organiseer je zo’n feest? En hoe zorg je ervoor dat het dak eraf knalt? Brainstormen, daar begint het allemaal mee. “Of, nou ja, eigenlijk met het vaststellen van het budget, maar zonder leuk concept kom je natuurlijk nergens,” legt Eva uit. “We proberen altijd zo goed mogelijk te kijken naar waar animo voor is. Het moet namelijk een laagdrempelig thema zijn die de wensen van onze doelgroep aanspreekt.” Zalua begint te lachen en roept: “Dit is echt zó erg CMD!” Eva stemt daar lachend mee in. 

Wanneer het thema vaststaat, is het aan de feestcommissie om een datum te prikken, om de deadlines, feestdagen en andere evenementen heen. De volgende stap is een goedkope, maar fijne locatie boeken. Het bestuur van MAD maakt vervolgens afspraken met de verhuurder over bijvoorbeeld beveiliging, schoonmaakkosten en wat er gebeurt als iets per ongeluk stuk gaat. “Dat laatste is gelukkig nog nooit gebeurd, maar iemand heeft bijvoorbeeld wel eens een confettikanon afgeschoten tijdens een feest,” verhaalt Eva. “Leuk, maar dat betekende toch ook ineens €125 aan extra schoonmaakkosten.” Na het vaststellen van de ticketprijs, het regelen van een DJ (vaak een CMD’er, red.), de promotie en het ‘mentaal voorbereiden’, is het uitkiezen van de decoratie de laatste stap. De meiden verklappen dat er ergens in Heidelberglaan 15 een decoratie-hok verstopt zit. “Daar vind je bijvoorbeeld een kapotte gitaar, opblaas zitzakken, een random stapel met emmertjes, de staf van Sinterklaas…”, somt Zalua op. 

Ook ligt er een grote hoop kleding in het hok, afkomstig van een kledingruil die geen succes was. Dat iets niet aanslaat, gebeurt namelijk ook weleens, vertellen de dames. “Op een gegeven moment merk je gewoon dat een feest of activiteit niet uitpakt zoals je had gehoopt,” zegt Eva. “Dan moet je voor jezelf nagaan: neem we nu het risico om verlies te draaien als we nu toch doorzetten? Of hakken we de knoop door en gaan we proberen om alle energie in een andere activiteit te steken?” Dat tweede heeft de feestcommissie afgelopen jaar nog gedaan. “Na het succesvolle Halloweenfeest en een ontzettend goed bezochte pubquiz, hadden we een week van activiteiten die gewoon echt niet liep. Die hebben we vervolgens halverwege afgelast.”

Vanaf dat moment besloot de feestcommissie om zich te gaan focussen op kwaliteit in plaats van kwantiteit. “Al onze aandacht kan dan naar één evenement,” legt Zalua uit. “Dat maakt het meteen haalbaarder en het scheelt voor ons ook een hoop stress.”

AFRADER

Die stress kennen de feestbeesten maar al te goed. Zalua: “Het is ontzettend leuk om in een feestcommissie te zitten en je maakt allerlei leuke dingen mee, maar je moet je wel beseffen dat jij de organisatie in handen hebt. Natuurlijk halen we er genoeg plezier uit, maar uiteindelijk organiseren we feesten voor anderen. We zijn altijd bezig met vragen als: loopt het nu goed? Zijn er ergens problemen? Dat houdt veel verantwoordelijkheid in en soms ook tegenslagen.” 

Eva kan zich nog goed herinneren hoe ze tijdens het Halloweenfeest iets té veel verantwoordelijkheid op zich nam; een echte afrader. “Ik deed ontzettend veel: tickets scannen, foto’s maken – want de fotograaf had afgezegd – en ik bleef de hele avond nuchter, dus ik was bij problemen het eerste aanspreekpunt. Ik werd daar zó overprikkeld van… Ik vond het gewoon echt niet meer leuk. Bovenop alle chaos kwam dan ook nog eens de teleurstelling dat ik niet van het feest aan het genieten was. Daarna heb ik tegen mezelf gezegd: ‘Oké Eva, je moet ook gewoon een beetje genieten!’ Een echt leerpuntje.”

Het woord ‘leren’ komt gedurende ons gesprek wel vaker voor. “We proberen een feest altijd zo strak mogelijk te plannen, maar er doen zich altijd onvoorziene gebeurtenissen voor,” vertelt Zalua. “Bijvoorbeeld bij het gala van vorig jaar: de organisatie was een verschrikking! De hoofdcommissie destijds had een verkeerde inschatting gemaakt, waardoor we er last minute achter kwamen dat de locatie helemaal niet beschikbaar was. We moeten het feest toen verplaatsen van Utrecht naar Amsterdam, waardoor heel veel mensen niet op zijn komen dagen. Maar goed… Daar hebben we van geleerd! En eigenlijk was zo’n kleiner clubje mensen ook heel erg gezellig. Dat maakte alle stress waard.”